"zamierzam rozlać wyobraźnię ze łzami" (historia jednego

Kreatywność prawdziwy fotograf może być porównywana z końcówki chwytającej ogon lisa, który, jeśli tylko na chwilę przebłysku świadomości, rozwiązania dla wszystkich, ale nie pozostawi niezatarty ślad w pamięci. Tak więc, każdy fotograf stara się uchwycić moment, który stał się już drugi przeszłość i rozpuszcza się bez śladu, ponieważ zdjęcie - jest zarówno historyk i kronikarz, a dokument, a urządzenie vremeni.V tym względzie wiele mają tendencję do myślenia, że ​​dobry obraz jest zawsze spontaniczny bardziej wartościowa niż wystawiona. Jest jeden bardzo interesujący przypadek w historii fotografii. W latach 80. cały świat huczał Robert Duasno obrazu „Pocałunek w City Hall.” Zgodnie z jego lekkości i łatwości „tchnieniem życia”, Foreshortening przez fotografa rzekomo złapany obraz obrazu okno kawiarni jest bardzo podobny do wypadku rejestrowane. Zdjęcie przez kilka lat stał się symbolem młodości, wolności i niezależności, pokonując codziennie przez miłość i edinenie.No lat później fotografie bohaterka przyznał, że obraz był fikcyjny, i był w stanie to udowodnić. Pewna część miłośników fotografii był oburzony i oskarżył autora oszukiwania, drugi twierdził, że obraz ten sposób w żaden sposób ograniczona, ponieważ nie utraciła simvolichnosti.Kak iw jakiejkolwiek formie sztuki, prawda o życiu ma do czynienia tutaj z fikcją. I znów trzeba myśleć o tym, co jest bardziej wartościowe dla widza „łez oblitsya” plan rzeczywistości lub możliwości fiction Galeria zdjęć Razem | 2 zdjęcia

LEAVE ANSWER